Wpis Nr. 07 – Córa Tiatyrsko Chaldejska

 

Tiatyra

Objawienie Jana 2:

(18) A do anioła zboru w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a nogi jego podobne są do mosiądzu.

(19) Znam uczynki twoje i miłość, i wiarę, i służbę, i wytrwałość twoją, i wiem, że ostatnich uczynków twoich jest więcej niż pierwszych.

(20) Lecz mam ci za złe, że pozwalasz niewieście Izebel, która się podaje za prorokinię, i naucza, i zwodzi moje sługi, uprawiać wszeteczeństwo i spożywać rzeczy ofiarowane bałwanom.

(21) I dałem jej czas, aby się opamiętała, ale nie chce się opamiętać we wszeteczeństwie swoim.

(22) Toteż rzucę ją na łoże, a tych, którzy z nią cudzołożą, wtrącę w ucisk wielki, jeśli się nie opamiętają w uczynkach swoich.

(23) A dzieci jej zabiję; i poznają wszystkie zbory, że Ja jestem Ten, który bada nerki i serca, i oddam każdemu z was według uczynków waszych.

(24) Wam zaś, pozostałym, którzyście w Tiatyrze, wszystkim, którzy nie macie tej nauki, którzyście nie poznali, jak mówią, szatańskich głębin, powiadam: Nie nakładam na was innego ciężaru;

(25) Trzymajcie się tylko mocno tego, co posiadacie, aż przyjdę. (26) Zwycięzcy i temu, kto pełni aż do końca uczynki moje, dam władzę nad poganami,

(27) I będzie rządził nimi laską żelazną, i będą jak skruszone naczynia gliniane; (28) Taką władzę i Ja otrzymałem od Ojca mojego; dam mu też gwiazdę poranną. (29) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów.

 

---

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tiatyra

Tiatyra, Thyatejra^[1] (koine Θυάτειρα) – starożytne miasto w Lidiiw Azji Mniejszej w pobliżu rzeki Lykos. Współcześnie na jej terenie znajduje się tureckie miasto Akhisar.

Tiatyra została założona przez Aleksandra Wielkiego jako kolonia wojskowa, pierwotnie nosiła nazwę Pelopia (Πελοπία)^[2]. Rozbudowana i przemianowana na Tiatyrę przez Seleukosa I w 290 p.n.e., stanowiła ważną warownię na granicy seleukidzko-pergamońskiej. W 190 p.n.e. przeszła pod panowanie Pergamonu, a po śmierci jego ostatniego władcy w 133 p.n.e. stała się częścią państwa rzymskiego. W 131/130 p.n.e. Tiatyrę zajął na krótko Aristonikos, który zorganizował w Azji antyrzymską rebelię^[1]. Na początku naszej ery miasto ucierpiało w wyniku trzęsienia ziemi i zostało odbudowane dzięki pomocy Tyberiusza (Swetoniusz, Tyberiusz, 8)^[3].

Położona na skrzyżowaniu szlaków łączących Pergamon, Sardes, Magnezję i Smyrnę, pełniła rolę centrum handlowego regionu. Odnalezione inskrypcje potwierdzają rolę Tiatyry jako ważnego ośrodka ceramiki, garncarstwa, kowalstwa, garbarstwa, tkactwa i farbiarstwa.

Miasto wspomniane jest w Nowym Testamencie. Z Tiatyry pochodziła Lidia, uczennica św. Pawła (Dz 16,14). Do tutejszego kościoła został skierowany także jeden z siedmiu listów, otwierających Apokalipsę św. Jana (Ap 2,18-29).

W II wieku Tiatyra stała się jednym z centrów montanizmu^[4].

 

Ouh, to ta Lidia ?

Przy okazji ciekawy fragment wskazujący w jaki sposób wzbogacił się Watykanus:

Oczywiście czarownicy Paweł i Łukasz także należeli do tej ekipy która doprowadziła wszystkie religie do granic obłędu.

Dzieje Apostolskie 16:

(14) Przysłuchiwała się też pewna bogobojna niewiasta, imieniem Lidia, u miasta Tiatyry, sprzedawczyni purpury, której Pan otworzył serce, tak iż się skłaniała do tego, co Paweł mówił. (15) A gdy została ochrzczona, także i dom jej, prosiła, mówiąc: Skoroście mnie uznali za wierną Panu, wstąpcie do domu mego i zamieszkajcie. I wymogła to na nas. (16) A gdyśmy przyszli na modlitwę, zdarzyło się, że spotkała nas pewna dziewczyna, która miała ducha wieszczego, a która przez swoje wróżby przynosiła wielki zysk panom swoim.

(17) Ta, idąc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie są sługami Boga Najwyższego i zwiastują wam drogę zbawienia.

(18) A to czyniła przez wiele dni. Wreszcie Paweł znękany, zwrócił się do ducha i rzekł: Rozkazuję ci w imieniu Isusa Chrystusa, żebyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł.

(19) A gdy jej panowie ujrzeli, że przepadła nadzieja na ich zysk, pochwycili Pawła i Sylasa, zawlekli ich na rynek przed urzędników. (20) I stawiwszy ich przed pretorów, rzekli: Ci oto ludzie, którzy są Żydami, zakłócają spokój w naszym mieście (21) I głoszą obyczaje, których nie wolno nam, jako Rzymianom, przyjmować ani zachowywać. (22) Wraz z nimi wystąpił też przeciwko nim tłum, a pretorzy, zdarłszy z nich szaty, kazali ich siec rózgami; (23) A gdy im wiele razów zadali, wrzucili ich do więzienia i nakazali stróżowi więziennemu, aby ich bacznie strzegł.

 

 

 

Jak podsumować współnotę w Tiatyrze ?

• Posiadają dobre czyny czyli jest to zgromadzenie pełne ludzi przestrzegających Prawo Boże
• Pozwala Jezebel uprawiać bałwochwalstwo i podaje się ona za prorokinię

Z tego powodu widzę zależność pomiędzy Jezebel a wielką nierządnicą z Objawienia.

Dowodów z roku na rok przybywa: http://www.himavanti.org/pl/c/artykularnia/czy-kosciol-katolicki-jest-wielka-nierzadnica-z-objawienia-swietego-jana

Jest to więc grupa ludzi którzy chcą służyć Bogu lecz dali się omotać fałszywej religii – kobieta jest symbolem religii i sądzę że chodzi o Katolicyzm.

Isus nie potępia jednak tych ludzi a system który ich omotał i prowadzi nierząd z innymi religiami w Ekumenie.

Otóż fałszywa zniosła wiele przykazań Boga jak chociażby zakaz bałwochwalstwa.

Dlaczego Isus odwołuje nas do czasów Eliasza, co tam się działo ?

1 Księga Królewska 16: 

(28) I spoczął Omri ze swoimi ojcami, i został pochowany w Samarii, a Achab, jego syn, objął władzę królewską po nim.

(29) Achab zaś, syn Omriego, objął władzę królewską nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla judzkiego, panował zaś Achab, syn Omriego, nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata.

(30) Lecz Achab, syn Omriego, postępował w oczach Pana gorzej niż wszyscy jego poprzednicy.

(31) Niczym to jeszcze było, że chodził w grzechach Jeroboama, syna Nebata, lecz ponadto pojął on za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydonu, i służył Baalowi, i oddawał mu pokłon,

(32) I wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii.

(33) Achab kazał też sporządzić Aszerę; czynów takich, pobudzających do gniewu Pana, Boga Izraela, popełnił więcej aniżeli wszyscy królowie izraelscy, jego poprzednicy. (34) Za jego to czasów Chiel z Betelu odbudował Jerycho. Na Abiramie, swoim pierworodnym, założył jego fundamenty, a na Segubie, swoim najmłodszym, jego bramy, według słowa Pana, jakie wypowiedział przez Jozuego, syna Nuna.

 

1 Księga Królewska 18: 

(1) Po upływie długiego czasu, w trzecim roku, doszło Eliasza słowo Pana tej treści: Idź, pokaż się Achabowi, gdyż chcę spuścić na ziemię deszcz.

(2) Poszedł więc Eliasz, aby pokazać się Achabowi. A w Samarii panował wielki głód.

(3) Wtedy wezwał Achab Abdiu, ochmistrza domu królewskiego; a ten Abdiu był bardzo wiernym wyznawcą Pana.

(4) Gdy bowiem Izebel kazała tępić proroków Pana, Abdiuzgromadził stu proroków, ukrył ich po pięćdziesięciu w pieczarach i żywił ich chlebem i wodą.

2 Księga Królewska 9:

(30) Jeu zaś przybył do Jezreel. Gdy dowiedziała się o tym Izebel, podbarwiła szminką swoje oczy, upiększyła sobie głowę i wyglądała przez okno. (31) A gdy Jeu wjechał do bramy, zapytała: Czy masz się dobrze, Zimri, morderco swego pana? (32) On zaś zwróciwszy się twarzą ku oknu, zawołał: Kto ze mną trzyma, kto? Wtedy wyjrzeli ku niemu dwaj czy trzej eunuchowie. (33) On zawołał: Zrzućcie ją! Wtedy oni ją zrzucili, a jej krew obryzgała ścianę i konie, które ją stratowały. (34) On zaś wszedł, a najadłszy i napiwszy się powiedział: Rozejrzyjcie się za tą przeklętą i pochowajcie ją, wszak to córka królewska. (35) A gdy poszli, aby ją pochować, znaleźli z niej tylko czaszkę, nogi i dłonie. (36) Powrócili więc i donieśli mu o tym. A on rzekł: To jest spełnienie słowa Pańskiego, które wypowiedział przez swego sługę Eliasza Tiszbitę, tej treści: Na polu jezreelskim psy pożrą ciało Izebel. (37) A zwłoki Izebel będą jak gnój na powierzchni roli, na działce w Jezreel, tak iż nie powiedzą już: To jest Izebel.

 

Jezebel jest więc symbolem wprowadzenia bałwochwalstwa do Izraela, podobnie Rzym wprowadził bałwochwalstwo do Słowian

 

Objawienie Jana 17:

(1) I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką wszetecznicą, która rozsiadła się nad wielu wodami,

(2) Z którą nierząd uprawiali królowie ziemi, a winem jej nierządu upijali się mieszkańcy ziemi.

(3) I zaniósł mnie w duchu na pustynię. I widziałem. kobietę siedzącą na czerwonym jak szkarłat zwierzęciu, pełnym bluźnierczych imion, mającym siedem głów i dziesięć rogów.

(4) A kobieta była przyodziana w purpurę i w szkarłat, i przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami; a miała w ręce swej złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości jej nierządu.

(5) A na czole jej wypisane było imię o tajemniczym znaczeniu: Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości ziemi.

(6) I widziałem tę kobietę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Isusowych. A ujrzawszy ją, zdumiałem się bardzo.

(7) I rzekł do mnie anioł: Dlaczego zdumiałeś się? Wyjaśnię ci tajemnicę kobiety i zwierzęcia, które ją nosi i ma siedem głów i dziesięć rogów.

(8) Zwierzę, które widziałeś, było i już go nie ma, i znowu wyjdzie z otchłani, i pójdzie na zatracenie. I zdumieją się mieszkańcy ziemi, których imiona nie są zapisane w księdze żywota od założenia świata, gdy ujrzą, że zwierzę to było i że go nie ma, i że znowu będzie.

(9) Tu trzeba umysłu obdarzonego mądrością. Siedem głów, to siedem pagórków, na których rozsiadła się kobieta, i siedmiu jest królów;

(10) Pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, będzie mógł krótko tylko pozostać.

(11) A zwierzę, które było, a już go nie ma, jest ósmym, i jest z owych siedmiu, idzie na zatracenie.

(12) A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu królów, którzy jeszcze nie objęli królestwa, lecz obejmą władzę jako królowie na jedną godzinę wraz ze zwierzęciem. (13) Ci są jednej myśli, i oddadzą moc i władzę swoją zwierzęciu.

(14) Będą oni walczyć z Barankiem, lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów, a ci, którzy są powołani i wybrani, oraz wierni.

(15) I mówi do mnie: Wody, które widziałeś, nad którymi rozsiadła się wszetecznica, to ludy i tłumy, i narody, i języki.

(16) A dziesięć rogów, które widziałeś, i zwierzę, ci znienawidzą wszetecznicę i spustoszą ją, i ogołocą, i ciało jej jeść będą, i spalą ją w ogniu.

(17) Bóg bowiem natchnął serca ich, by wykonali jego postanowienie i by działali jednomyślnie, i oddali swoją władzę królewską zwierzęciu, aż wypełnią się wyroki Boże.

(18) A kobieta, którą widziałeś, to wielkie miasto, które panuje nad królami ziemi.

 

 

Objawienie Jana 18:

(1) Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku.

(2) I zawołał donośnym głosem: Upadł, upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego.

(3) Gdyż wszystkie narody piły wino szaleńczej rozpusty jego i królowie ziemi uprawiali z nim wszeteczeństwo, a kupcy ziemi wzbogacili się na wielkim jego przepychu.

(4) I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające,

(5) Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości.

(6) Odpłaćcie mu, jak i on odpłacił, i w dwójnasób oddajcie według uczynków jego; do kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę.

(7) Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie; gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam.

(8) Dlatego w jednym dniu przyjdą jego plagi, śmierć i boleść, i głód, i spłonie w ogniu; bo mocny jest Pan, Bóg, który go osądził.

(9) I zapłaczą nad nim, i smucić się będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo uprawiali i rozkoszy zażywali, gdy ujrzą dym jego pożaru.

 

Zatem Jezebel podobnie jak Dawid jest pierwowzorem Chrystusa tak ona jest pierwowzorem wielkiej nierządnicy i podobnie zostanie ogołocona w dość szybkim tempie.

Isus daje jednak czas Jezebel na nawrócenie ponieważ czerpie ona moc zarówno od Boga (upozorowała sobie rolę pośrednika) jak i od diabła. Jezebel także mocno wspiera kult Magma Mater czyli drastyczną formę policzkowania Boga.

 

 

Dzieci nierządnicy prawdopodobnie chodzi o Ekumenizm z innymi religiami.

Ponadto jak wielu zapewne wie zarówno religie jak i banki nie płacą podatków dlatego nie toną w długach.

Rzym posiada jednak ogromną władzę polityczną i religijną i jest to jedynie Rzym nie posiada żadnych długów.,,

 

Rzym oczywiście narzucił swoim wyznawcom nauki ”apostoła” Pawła o usprawiedliwieniu z wiary jednakże wielu nieświadomie odrzuca tę naukę na rzecz Dekalogu co prawda zmodyfikowanego ale jednak.

A więc mamy jakiś kompromis a Isus nakazuje aby Katolicy Rzymscy przestrzegali Przykazania. .

Ponadto najwięcej z Izraelitów jest Katolikami Rzymskimi bądź Greckimi czyli pod panowaniem Rzymu…

Nieznajomość Biblii nadrabiają czynami oraz ogólnie niskim odsetkiem faryzeizmu czyli cytowaniem wyrwanych z kontekstu wersetów z listów Pawła by dopiec innym.

Coraz częściej widzimy także jawną krytykę Kościoła Rzymskiego który zostanie zniszczony z ręki Biblijnej Bestii z otchłani co pokrywa się z planami Boga.

Prawdopodobnie zniszczenie z jednoczesnym ogołoceniem Jezebel będzie poważną oznaką iż żyjemy w czasach końca….

 

Naturalnie KRK promuje kult solarny jako coś normalnego, pozytywnego i chwalebnego ponieważ wiele antycznych ludów składało ofiary z ludzi dla słońca a dokładnie dla boskich potomków.
Na placu Szymona Maga mamy taki fajny krzyż Baala wpisany w koło a na środku obelisk – prącie upadłego anioła w którym zamieszkuje według legend Amon-Re/Amenra
Sprytne podzielenie demonizmu na pozytywny satanizm i negatywny satanizm – kult lucyfera jako coś dobrego a kult szatana jako coś złego
Nawet nazwy świątyni Chrześcijańskich zostały przekręcone:
Kahał – rabiniczna nazwa
Zbór – protestancka nazwa od zbioru albo zburzenia
Kościół – Kościej, bo kościoły budowano niedaleko c-men-tarzy (tak jakby elementarz mężów + C, po łacinie Coe-mEter-ium
Kirk – od Kirke albo od Cyryla ?